ضرورتهای آینده مبارزات ملل تحت ستم در ایرانأنچه مسلم است، نظام فعلی با توجهبه پیشینه سیاه 33 ساله اش در اداره امور سیاسی واقتصادی واجتماعی وملی وحتی نظامیوبین المللی، به نهایت عمر خود نزدیک شده وعجیب نیست اگر صبح برخیزیم ومشاهده کنیمکه تانکهای سپاه و ارتش خیابانها را قرق کرده واطراف کانالهای تلویزیونی را محاصرهو اطلاعیه های نظامی سقوط نظام را پخش کنند همچنانکه اخیرا در شمال کشور مالی بعلتموفقیتهای سریع نیروهای استقلال طلب بربرها، اتفاق افتاد!. صحیح است که این احتمالدر شرایط فعلی نیروهای مسلح ایران، سپاه وارتش، کم است ولی دگرگونیهای حتمی آیندهدرایران این سناریو را امکان پذیر می سازد، خصوصا اگر نظام یک جنگ ویرانگرناخواسته ای را به سپاه وارتش برای رویارویی با نیروهای بسیار نیرومند "ناتو"تحمیل کند. والبته باید اذعان کرد که نیروهای کمتر نیرومند جنبش سبز در قیاسبانیروهای مبارزاتی ملل تحت ستم، همچنین ممکن است که این موج وسیع نارضایتی رابنفع خود سازمان داده وبا عدم دخالت نیروهای مسلح در یک مرحله حساس، همچنانکه درتونس اتفاق افتاد، رهبری جنبش سراسری را بدست گیرند، که البته این فاجعه ای بزرگبرای ملل تحت ستم خواهد بود وما امیدواریم که همچانکه اوضاع سیاسی واقتصادی درایران سیر نزولی وسقوط را طی می کنند، نیروهای ملی ملل تحت ستم بتوانند دراین مدتخود را برای مبارزه نهایی خلاص از قیمومت وستمگری واشغال آماده کرده وبا همکاریتمامی نیروهای ملل غیر فارس بتوانند برمناطق ملی خود مسلط وآزادی بی بازگشت ونهائیخود را اعلام نمایند. باتوجه به اینکه جنبش مردمی ملل غیر فارس اینک عمقبیشتری یافته واستقلال طلبی در میان ملل غیر فارس مطلبی تقریبا همگانی شده ، میتوان گفت که هیچیک از نیروهای ملی فارس وسراسری مختلط نمی توانند در آینده ایرانکه 70% آن را ملتهای تحت ستم تشکیل می دهند داشته باشند با این پیگیری می توان بجرأت گفت که احتمال بیشترتغییر در آینده اگر اوضاع ایران بر همین منوال پیش رود واگر نیرویی دیگر دور ازاهداف مردم سلطه را با انقلاب نظامی بدستنگیرد، اگر نیروهای سیاسی ملل تحت ستم توانستند به زودی نیروها ومبارزات مشترک خودرا متحد کنند، در این حالت تغییرات سیاسیآینده ایران توسط نیروهای متشکل ملل تحت ستم رهبری خواهد شد. این شعار ومبالغهنیست بلکه واقعیت است ودلیلش هم این است که ملل غیر فارس هم آمادگی بیشتر دارندوهم متشکلتر از سازمانهای سیاسی سراسری هستند وهم تمامی اطراف ایران را در دستدارند وهم نیروهای اصلی سپاه وارتش را فرزندان آنها تشکیل می دهند وهم پشتیبانیملی بیشتری دارند. در این مرحله وبا توجه نیاز آن، برای رسیدن به هدفاتحاد مشترک ومؤثر ملل درآینده، ملل غیر فارس باید از هم اکنون یک استراتژی مشترکمبارزاتی برای خود انتخاب وبرای رسیدن به اهداف خود در تغییرات آینده ایران بایدمبارزات خود را به زودی باهم همآهنگ کرده، توسعه داده وبر جنبشهایی همزمان درتمامی مناطق ملل غیر فارس ودر تهران در مناسبات معینی توافق کنند، وبا مبارزه ایمنظم عرصه را کم کم وبه مرور زمان بر نظام تنگ نمایند. این همآهنگیها هم البتهباید شامل کار سیاسی مردمی وتبلیغاتیهمآهنک، کار فرهنگی همآهنگ، همآهنگی در پیگیری امور خلقها در سازمانهای حقوق بشرجهانی ودر سازمانهای سیاسی بین المللی ودر پارلمانها ومراکز تصمیم گیری در اروپاوامریکا ودیگر کشورهای مؤثر در سیاست جهانی، و همچنین در زمینه کار رسانه ای والبته در مبارزهمیدانی باشد .در این خصوص باید اذعان کرد که اتحاد ملل غیر فارس باوجود کوششهای مستمر بعضی سازمانهای سیاسی ملل تحت ستم، بعلت دخالتهای تخریبی نظامواشخاص مغرض وبی محتوی و دخالتهای تخریبی نیروهای ناسیونالیست فارس واحزاب سراسری ضد حقوق بشری اپوزیسیون، هنوز به مرحله توانائی برای جمع نیروهای پراکنده خود نرسیده، و برای گذر از این عقب افتادگی در مبارزهمشترک، بهتر این است که اول اولویتها راتعیین وبه آنها پرداخت. سازمانهای سیاسی و نیروهای فعال ملل تحت ستم باید هرچهزودتر مشکلات سر راه وحدت مبارزاتی بین الملل را از راه دور کرده ومبارزات مشترکخود را با قدرت وتوان همآهنگ کنند واین در مرحله فعلی شرط اول موفقیتهای اینسازمانها برای مبارزه علیه نظام فاشیست بحساب می آید. همکاری موثر نیروهای ملل، راه طولانی آزادی وپایان اشغال مناطق ملی ملتهارا با تلفاتی کمتر تسریع می نماید. برای رسیدن به این هدف البته باید هرچه زودتراز هرگونه حساسیت ملی ومنطقه ای وبدون توجه به مشکلات ارضی محتمل بین خود وبدونتوجه به کارشکنیهای بعضی نیروهای خودی وهمچنین نیروهای اشغالگر عمل کرده واولویترا به أهداف ملی وپیروزی بر دشمن مشترک بدهند بدون توجه به اختلافاتی که در هرزمانیدر آینده ممکن است حل شوند وجزئی از مبارزات مرحله فعلی بحساب نمی آیند.در نهایت، با توجه به اولویت مبارزاتی فعلی برایتمامی ملل تحت ستم، نیروهای مبارز این ملل باید هرچه زودتر در کنار هم نشسته وبرطرحی مبارزاتی مشترک با اولویتهای معینی توافق نموده وبدور از هرگونه حساسیتی ازهمدیگر باهم مبارزه بی امان علیه اشغالگران را رهبری کنند. نمونه موفق آخری درخصوص وحدت مبارزاتی را امروز در شمال کشور مالی مشاهده نمودیم، که در ان نیروهایاستقلال طلب، با رسیدن اسلحه از کشور لیبی ویران شده به آنها، فورا نیروهای مختلفاستقلال طلب خود را در یک جبهه جمع آوری و درمدتی که به سه ماه هم نمی رسدتوانستند نیروهای نظامی کشور مالی را از مناطق ملی خود بیرون کرده و دیروز استقلالکشور خود را در شمال کشور مالی اعلام نمودند به امید موفقیت مبارزات تمامی ملل غیر فارسمحمود احمد احوازی‏چهار شنبه‏، 2012‏/04‏/11