نامه‌ سرگشاده‌ی شماری از زندانیان سیاسی زندان سنندج خطاب به‌ سازمانهای مدافع حقوق بشرکمیته‌ پیگیری اعتصاب غذای زندانیان سیاسی و مدنی کرد:گزارش ساليانه سازمان موسوم به "انجمن دفاع از حقوق زندانيان" در مورد وضعيت زندان هاي کشور در سال 86 پس از 6 ماه و در مهر ماه سال 87 منتشر شد. با علم به اينکه اين نوشتار قصد ندارد به نقد موشکافانه اين گزارش بپردازد اما معتقد است که موارد ذکر شده زير به عنوان مشاهدات جمعي از زندانيان سياسي که مدت طولاني اي در زندان سنندج به سر مي برند را از جمله مصاديق واقعي نحوه نگهداري زندانيان و آن هم در يکي از زندانهاي کشور مي داند و در صدد است تا به اينگونه ميزان تفاوت آمار و ارقام درج شده در گزارش مزبور را با اعمال فشارهايي که در عينيت سياستهاي سازمان زندانها بر زندانيان اعمال مي شود، نشان دهد.زندان سنندج به طور کلي از 11 بند تشکيل شده است، بند 2و3 معمولا محل نگهداري معتادين و مکاني است براي تنبيه کساني که خلاف زندان داشته يا تمرد از دستور نمايند.اين بندها به نسبت وضعيت مناسبي دارد و به اصطلاح ،مجرمانی که‌ مرتکب جرایم سبک شده‌اند،در آن نگهداري مي شوند. بند 5 معمولا محل نگهداري جرم هاي سنگين و کساني است که مرتکب قتل شده اند. زندانيان کم سن وسال در بند 6 که معروف به بند جوانان است به سر مي برند. قرنطينه بند 7 و مختص به کساني است که تازه وارد زندان مي شوند و بايد مدتي را در آنجا به سر برند که وضعيتي به مراتب دهشناک دارد. بند 8 محل نگهداري نظامياني است که مرتکب جرمي شده اند و به بند نظام معروف است. بند 9 محل نگهداري زندانيان زن و دو بند باقي مانده نيز يکي معروف به بند پاک يک است که به ظاهر زندانياني را در بر مي گيرد که وضعيت سالمي داشته و بند پاک 2 که بيشتر اتهامشان سياسي است را شامل مي شود و به بند سياسي معروف است. هر چند که بعضي از متهمين سياسي در بند هاي ديگري که ذکر شد نیز نگهداري مي شوند. علاوه بر قسمت اداري چند دخمه ديگر هم در قسمتي از زندان وجود دارد که معروف به انفرادي است. نبايد اينگونه تداعي شود که شمارش اين بندها به معناي تفکيک و نگهداري زندانيان به نسبت جرم و بزه ارتکابي است. بندها معروف به عباراتي هستند که ذکر شد اما محتواي آن ترکيبي از مجرمين مختلفي است که محل تردد آنها بجز بندهاي قرنطينه و پاک يک، مشترک و همزمان است. از مجموع اين بندها 4 بند آن به صورت سالن و مابقي از چندين اتاق تشکيل شده اند. به منظور عدم طولاني شدن متن تنها به‌ شرح وضعيت شکلي بند پاک 2 و بند 4 که به صورت اتاقي و نسبت به ساير بندها و ضعيت مناسب تري دارد اشاره‌ میشود. بند پاک 2 سالن مانند و حدود تقريبي آن 7 متر عرض در 17 متر طول مي باشد. در انتهاي بند نمازخانه که يک اتاق کوچک است و سرويس بهداشتي وجود دارد. با اينکه کل موجودي تخت هاي بند، 47 تخت است در حال حاضر 92 نفر در اين بند به سر مي برند که مابقي به صورت کف خواب در کف سالن و نمازخوانه مشغول سپري کردن دوران کيفري خود مي باشند. از مجموع 92 زنداني موجود در بند پاک دو،56 تن سياسي و مابقي مجرمانی از قبيل قتل، دزدي و چک مي باشند. براي کل 92 نفر زنداني موجود در اين بند يک دوش حمام، 3 دستشويي و 2 شير آب براي شستن ظروف و البسه وجود دارد. براي مجموع 92 نفر زنداني اين بند يک گوشي تلفن در نظر گرفته شده که هر نفر در روز تنها 4 دقيقه فرصت مکالمه فقط با شماره هايي دارد که توسط شخص معيني گرفته مي شود و در دفتر مخصوصي ثبت و بايگاني مي گردد. براي کل 92 نفر زنداني اين بند يک هواخوري به ابعاد 6×17 متر وجود دارد. نبايد کتمان کرد که وضعيت مورد اشاره بند پاک 2 بهتر از ساير بندهاي زندان است و چه بسا زندانياني وجود دارند که به خاطر انتقالشان به اين بند حاضر به چاپلوسي در برابر زندانبانان هستند و حتي پيشنهاد وقيحانه زندان بانان مبني بر کنترل رفتار زندانيان سياسي در قبال انتقال آنها به بند سياسي ها را مي پذيرند. بند 4 نيز از 6 اتاق حدودا 4×3 و يک نمازخانه در انتهاي بند تشکيل شده است و در هر اتاق 9 تخت وجود دارد که يکي از تختها به محلي براي نگهداري ظروف و وسائل عمومي اختصاص يافته و در واقع 8 تخت آن قابل استفاده است، در نمازخانه نيز حدود 20 تخت تعبيه شده است که در مجموع 68 تخت وجود دارد . هر چند که ظرفيت قانوني بند 4 بر اساس تختهاي هر اتاق 48 نفر است اما در حال حاضر 125 نفر در اين بند نگه داري مي شوند، به صورت تقريبي در هر اتاق 8 نفر روي تخت 5 نفر کف اتاق و 2 تا 3 نفر نیز داخل کريدور و نماز خانه مي خوابند . جرم اين افراد از مواردی همچون قتل و سرقت و تجاوز به عنف تا مهريه و چک و تصادف و سياسي را شامل مي شود . کل 125 زنداني موجود در بند 4 از يک دوش حمام،3 دستشويي و 3 شير آب براي شستن ظرف و لباس استفاده مي کنند . به‌جز شير حمام که سرد و گرم است شيرهاي آب موجود در دستشويي و روشويي فقط آب سرد دارد که در فصل سرماي سنندج معمولا٠‹ زندانيان شستن لباس و صورت را با انتظاري چند روزه تا هنگام نوبت حمامشان به تاخير مي اندازند . براي کل زندانيان اين بند نيز يک گوشي تلفن وجود دارد که مثل ساير بند ها تنها فرصتی 4 دقيقه اي در روز به هر نفر جهت تماس با خانواده و آشنايان داده مي شود. اسفناکتر از کل اين موارد هوا خوري اين بند است. بند 4 و5 مشترکا٠‹ داراي يک هوا خوري مي باشد،با لحاظ کردن جمعيت حدود صد نفري زندانيا ن بند 5 به اين نتيجه مي رسيم که حدود 225 نفر زنداني از يک هوا خوري استفاده مي کنند . مطمئنا٠‹ به سختي باور خواهيد کرد اگر بخوانيد که کل فضاي هوا خوري مشترک بند هاي 4 و 5 حدود 6 *20 متر است . ديدني تر اينکه از جمعيت 225 نفري که در هنگام آمارگیری اجبارا٠‹ به هوا خوري فرستاده مي شوند ،حدود 150 نفر سيگار به دست و به هنگام خواندن اسمشان در هنگام آمار از سر و کول همديگر بالا مي روند. به‌جز بند نظام که تازه ساخت است،وضعيت نگه داري ساير زندانيان در ساير بند ها به مراتب بدتر از اين دو بند است . هر چند که چند دوش ديگر نیز در حمام عمومي زندان وجود دارد اما به علت استفاده عمومي زندانيان و ترس از انتقال بيماري معمولا٠‹ کمتر ازآن استفاده مي شود .کليه بند ها و قسمتهاي مختلف زندان مجهز به دوربين هاي مدار بسته و بعضي بند ها از نعمت وجود دوربين هايي با قدرت زوم بالا و شنود برخوردار است. وضعيت غذا بسيار تاسف بار و از لحاظ کمي و کيفي مطلقا٠‹ جوابگوي نيازهاي غذايي زندانيان نيست و فاقد ارزش غذايي است. دستيابي زندانيان به مواد مخدر و قرص هاي روان گردان در داخل زندان به حدي آسان است که بعضي از زندانياني که سالم وارد زندان شده اند به زعم خود و براي رهايي از تحمل فشار حبس به استفاده از اين مواد روي مي آورند، اين افراد جداي از تعداد فراوان مجرميني هستند که آلوده به اين مواد وارد زندان مي شوند . عدم تفکيک جرائم و نگه داري فله اي و مخلوط زندانيان خطرات جدي و جبران ناپذير روحي و جسمي را متوجه آنان نموده است ، حتي در بعضي موارد تهديد امنيت جاني زندانيان از جانب مجرمين خطرناک ، قاتلين و اوباش در حد ضرب و شتم هاي منجر به‌ بي هوشي نیز مشاهده شده است. برنامه‌ی صدور اجازه‌ی مرخصي به زندانيان نامرتب و فاقد هیچگونه‌ اصول خاصي است. در اين ميان مرخصي به زندانيان سياسي،حق آنها در استفاده از مواد قانوني همچون ماده 38 (عفو مشروط)، استفاده از حق قانوني تفکيک جرم و محل نگه داري مناسب ، انتقال بي مورد زندانيان سياسي از زندان عمومي به انفرادي هاي اطلاعات ، استفاده بيشتر از ملاقات حضوري با خانواده،استفاده دلخواه و مناسبتر از تلفن،نشريات و وسايل صوتي ناديده گرفته مي شود. وضعيت قضايي پرونده زندانيان و مخصوصا٠‹ متهمين سياسي حکايت از ناعدالتيهايي دارد که خود داستان مفصل ديگري است. با اين حال سومين گزارش سازمان انجمن دفاع از حقوق زندانيان ، در حالي بعد از گذشت شش ماه از سال منتشر مي شود که تنها مصداق زنداني در آن آقاي عمادالدين باقي و تنها زندان مورد اشاره اين گزارش جهت استناد به وضعيت و فضاي نگه داري زندانيان ، زندان اوين مي باشد. فارغ از احترامي که به حقوق شهروندي هر شخص زنداني در هر زندان کشور قائليم بر اين باوريم که تلاش براي ارائه گزارش از سوي نهادي که براي خود مرجعيت قائل است، بايد در حد گستردگي 270 زندان عمومي کشور ، هزاران زندان نهادهاي امنيتي و ضابطان قضايي و 150 هزار زنداني سراسر ايران باشد. همگي نيز بر اين امر واقفيم که زندان اوين به علت قرار داشتن در مرکز کشور و احتمال بازرسي هاي ناظران و خبرنگاران داخلي و خارجي بصورت دکوري درآمده و مجرمين خاصي در آنجا نگه داري مي شوند فلذا نمي تواند معيار و مقياسي مناسبي براي بقيه زندانهاي کشور باشد. آن بخش از گزارش که معتقد است براي هر زنداني در ايران 5 متر مربع فضا در نظر گرفته شده و از اين گله دارد که با استاندارد جهاني 10 متر مربع براي هر نفر فاصله دارد حکايت از اين دارد که داده اي موجود اين انجمن از وضعيت زندانهاي کشور فقط مربوط به زندان اوين و منحصرا٠‹ بند 350 يعني محل نگه داري آقاي عمادالدين باقي بعنوان رئيس پيشين اين سازمان است. با نهايت احترام به مقاومت و پايمردي آقاي باقي لازم به ذکر مي دانيم که پرس و جو و تحقيقات ما جهت روشن تر نمودن ناديده گرفتن رنج و محنت ساير زندانيان در اين گزارش حاکي از آن است که بند 350 از 6 اتاق به ابعادي در حدود 8*6 تشکيل شده است که در هر اتاق معمولا٠Œ بين 3 تا 6 نفر نگه داري مي شوند داراي 2 دوش حمام 3 دستشويي و هوا خوري است. با احتساب کل اين فضا حدودا٠‹ همان عدد 5 متر مربع براي هر نفر که در گزارش ذکر شده است به دست مي آيد . گفته صريح خانم غيرت به عنوان رئيس انجمن مزبور مبني بر اينکه بيشتر آمار و هشدارهاي ارائه شده در گزارش مربوط به گفته ها و محاسبه هاي مقامات قضايي و سايت سازمان زندانهاست دليلي بر فقر اطلاعاتي انجمن از وضعيت زندانهاي کشور ، برخورد سليقه اي با گزارشات ارسال شده و نشان از انفعال و ترس اعضای هيئت مديره از پيگيري و انعکاس واقعيتهاي موجود در زندانهاي کشور است.مکررا با آقاي صالح نيکبخت سخنگوي اين انجمن که‌ وکالت چندين نفر از زندانيان سياسي در زندان سنندج را بر عهده دارد در مورد وضعيت نگه داري زندانيان اين زندان گفت وگو شده و دليل عدم انعکاس این گفت و گوها در گزارشات اين نهاد نشان غير اصيل و گزينشي بودن گزارشات مزبور در مورد وضعيت زندانهاي کشور است. ناديده گرفتن رنج و محنت ساير زندانيان به قيمت مطرح کردن شخص يا سازمان خاصي را به همان ميزان ناموجه مي دانيم که تعقيب قضايي آمران و عاملان جفاي به زندانيان در زندانهاي کشور و مخصوصا٠‹ زندان سنندج را موجه ارزيابي مي کنيم.شرف مبارزاتي و اميد به برملا شدن عيني اين موارد ضد بشري را گواه صداقت آنچه خوانديد مي دانيم و از نهاد هاي حقوق بشري داخلي و خارجي که جرأت انعکاس واقعيتهاي موجود در زندانهاي کشور را دارند، عاجلانه دعوت مي نماييم که بر مقامات قضايي و سياسي ايران فشار آورند تا مقدمات بازرسي از کليه زندانهاي کشور،علي الخصوص زندانهاي نهادهاي امنيتي را براي آنان و خبرنگاران فراهم نمايند.جمعي از زندانيان سياسي زندان سنندج